ประวัติของวัด

                        





                     วัดพระธาตุแม่เจดีย์ ตั้งอยู่บนยอดดอยแม่เจดีย์ หมู่ที่ 3 บ้านแม่เจีย์ อ.เวียงป่าเป้า จ.เชียงราย
เป็นวัดเก่าแก่ของเวียงป่าเป้า โดยถูกทิ้งรกร้างมาเป็นเวลา 968 ปี สร้างขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ. 1583 โดยพระเจ้าอโนมารธามังช่อกษัตริย์พม่า เป็นวัดร้างตกสำรวจ คณะกรรมการจึงขอยกวัดร้างให้เป็นวัดที่มีพระสงฆ์อยู่ประจำ ต่อมาจึงขอพระราชทานวิสูงคามสีมาประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ณ วันที่ 7 ธันวาคม 2549 ประกาศราชกิจจานุเบกษาฉบับทั่วไป เล่มที่ 124 ตอนที่ 4 กองพุทธศาสนสถาน สำนักงานพุทธศาสนาแห่งชาติ
                     -นับตั้งแต่วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2531 ทางคณะสงฆ์พร้อมคณะกรรมการโดยมีพระไพบูลย์ พัฒนาภิรักษ์ ( ถวัลย์ ปรกกโม) ได้นำพระสงฆ์สามเณร ทายก ทายิกา มาบูรณะปฏิสังขรณ์ซ่อมแซมองค์พระเจดีย์ทั้งสององค์ ให้อยู่ในสภาพที่มั่นคงและได้รับพระราชทานพระบรมสารีริกธาตุจากพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปรินายก จึงได้สร้างพระเจดีย์ขึ้นอีก 1 องค์ ทางทิศตะวันตก รวมเป็นเจดีย์ 3 องค์
                        -บริเวณโดยรององค์พระธาตุพระธาตุแม่เจดีย์มีลักษณะภูมิประเทศเป็นภูเขาสูง ชัน ภูมิทัศน์ทั่วไปร่มรื่น ต่อมาทางวัดได้รับอนุมัติจากกรมป่าไม้ให้จัดสร้างสวนป่าชุมชน และศูนย์สาธิตพระพุทธศาสนากับกรมป่าไม้ ณ บริเวณอ่างเก็บน้ำห้วยย่าคำมา เป็นสถานที่ฝึกอบรมศึกษา ดูงาน และพักผ่อนหย่อนใจในพื้นพื้นที่ประมาณ 7,200 ไร่